ตอนสาย ๆ ผมไปนั่งกินข้าว เห็นหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับเก่าละ ก็เปิดอ่านข้างในครับ ก็ไปเจอบทความที่ดีมาก(ในความคิดผม) เป็นบทความที่พูดถึงงานวิจัยในต่างประเทศว่า การที่พ่อแม่ ตีเด็กด้วยไม้เรียว จะส่งผลกับเด็กอย่างไรบ้าง
โดยการที่เขาไปสัมภาษณ์คนว่า ตอนเป็นเด็ก โดนตีบ่อยแค่ไหน
ถูกตีครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ผลจากการศึกษาพบว่า คนที่ถูกตีบ่อย และจำช่วงเวลาถูกตีได้ ในช่วงก่อนอายุ 6ขวบ กลายเป็นคนดี คนที่มีวินัย มีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่น ประสบความสำเร็จในสังคมดีกว่าคนที่ไม่ถูกตีเลย ยกเว้นคนที่ถูกตีจนถึงอายุมาก ๆ เช่นอายุ 15-16ปี เพราะอาจจะมีปัญหาอยู่แล้ว สำหรับผมแล้ว การเลี้ยงลูก โดยการใช้ไม้เรียวตีลูก(ตีด้วยเหตุและผลนะครับ ไม่ใช่ตีลูกด้วยอารมณ์) เป็นกระบวนการเรียนรู้อย่างหนึ่งของบรรดาเด็ก ๆ ด้วยครับ ทั้งนี้ เป็นการทำให้เด็ก ๆ ได้รู้ถึงสิ่งใดควรทำสิ่งใดไม่ควรทำ การรู้จักอดทน รอคอย การทำความผิด ต้องรับผิด จะเป็นการฝึกเด็กได้เป็นอย่างดีครับ ดังที่คนโบราณของเรามักจะพูดบ่อย ๆ ว่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" และเราจะเห็นและทราบได้ว่า บูคคลที่มีชื่อเสียง หลาย ๆ คนของไทยเรา ก็ถูกเลี้ยงดูในลักษณะเช่นนี้เหมือนกัน เพียงแต่การที่เราจะตีลูก ๆ นั้น ต้องมีเหตุมีผล สมเหตุสมผล ไม่เอาอารมณ์โกรธเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น ถ้าลูกเราทำผิด 3ครั้งเราถึงจะตีลูก และตีแล้ว เราจะต้องสอนเขาให้ทราบถึงว่า เหตุผลที่จะต้องตีเขาคืออะไร และถามให้เขาตอบเองว่า เขาทำผิดหรือเปล่า การที่เขาจะถูกตีเพราะเขาทำผิด เป็นสิ่งถูกต้องหรือเปล่า เขาก็จะเรียนรู้ และเข้าใจไปด้วย สิ่งเหล่านี้ก็จะเป็นประสบการณ์ที่เขาสั่งสมไว้ เพื่ออนาคตของเขาต่อไป ก็หวังว่าข้อมูลเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังมีลูกอยู่นะครับ
